Μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα με επικεφαλής επιστήμονες τη NASA επιβεβαίωσε ότι ο πλανήτης μας δεν «φουσκώνει», αλλά ούτε συρρικνώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Ή, για να είμαστε ακριβείς, η Γη κάθε χρόνο διογκώνεται μόλις όσο μια ανθρώπινη τρίχα!Πάνω στο ζήτημα αυτό, υπήρχε μια χρόνια διαμάχη, ήδη από την εποχή του Δαρβίνου, καθώς ορισμένοι επιστήμονες ακόμα υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό να συμβαίνει ένα από τα δύο, με πιο πιθανό το πρώτο, δηλαδή τη μικρή αλλά σταθερή διεύρυνση του όγκου της Γης.
Όμως η νέα έρευνα έθεσε τέρμα πλέον σε αυτές τις υποθέσεις, μετά από μια σειρά διασταυρωμένων μετρήσεων από το διάστημα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν παρατηρείται καμία άξια λόγου (από στατιστική άποψη) επέκταση του «σώματος» του πλανήτη μας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σιαοπίνγκ Γου του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, σε συνεργασία με επιστήμονες του Εθνικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου της Γαλλίας και του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Ντελφτ της Ολλανδίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης «Geophysical Research Letters», χρησιμοποίησαν νέες μεθόδους υπολογισμού και μια πληθώρα δορυφορικών δεδομένων για να υπολογίσουν το ρυθμό μεταβολής της μέσης ακτίνας της σφαίρας της Γης στο πέρασμα του χρόνου.
Το συμπέρασμα ήταν ότι η μέση μεταβολή της ακτίνας του πλανήτη μας είναι 0,1 χιλιοστό το χρόνο ή περίπου όσο το πάχος μιας ανθρώπινης τρίχας, κάτι που θεωρείται στατιστικά ασήμαντο. Πάντως ο Γου εμφανίστηκε επιφυλακτικός στις δηλώσεις του: «Η μελέτη μας παρέχει μια ανεξάρτητη επιβεβαίωση ότι η στερεά Γη δεν μεγαλώνει προς το παρόν, εντός του πλαισίου των τρεχουσών αβεβαιοτήτων σχετικά με τις μετρήσεις».
Το ζήτημα είναι πολύπλοκο, επειδή η Γη όντως αλλάζει συνεχώς το σχήμα της, κάτι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό. Οι ισχυρές τεκτονικές δυνάμεις (οι οποίες εξηγούν τη συνεχή κινητικότητα στη εξωτερική λιθόσφαιρα του πλανήτη μας), που πυροδοτούν τους σεισμούς και τα ηφαίστεια, ωθούν προς τα πάνω τα βουνά, ενώ, από την άλλη, η διάβρωση και οι κατολισθήσεις τα «κονταίνουν».
Εξάλλου, οι μεγάλης κλίμακας μετακινήσεις υδάτινων μαζών στους ωκεανούς (κυρίως λόγω των μεγάλων θαλασσίων ρευμάτων «Ελ Νίνιο» και «Λα Νίνια»), καθώς και το λιώσιμο μεγάλων παγετώνων και πάγων στους δύο Πόλους, ανακατανέhttp://www.blogger.com/img/blank.gifμουν συνεχώς τεράστιους όγκους νερού πάνω στην επιφάνεια της Γης, κάτι που επίσης αλλάζει το σχήμα της και, συνακόλουθα, το κατά τόπους βαρυτικό πεδίο.
Η σχετική επιστήμη που μελετά αυτές τις αλλαγές, ανήκει στο πεδίο της Γεωγραφίας και λέγεται Γεωδαισία. Δυστυχώς οι επιστήμονες δεν μπορούν να τυλίξουν τη Γη με μια μεζούρα για να την μετρήσουν, γι' αυτό καταφεύγουν σε μετρήσεις από το διάστημα με τη βοήθεια επιστημονικών οργάνων σε δορυφόρους.
Όμως η νέα έρευνα έθεσε τέρμα πλέον σε αυτές τις υποθέσεις, μετά από μια σειρά διασταυρωμένων μετρήσεων από το διάστημα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν παρατηρείται καμία άξια λόγου (από στατιστική άποψη) επέκταση του «σώματος» του πλανήτη μας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σιαοπίνγκ Γου του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, σε συνεργασία με επιστήμονες του Εθνικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου της Γαλλίας και του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Ντελφτ της Ολλανδίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης «Geophysical Research Letters», χρησιμοποίησαν νέες μεθόδους υπολογισμού και μια πληθώρα δορυφορικών δεδομένων για να υπολογίσουν το ρυθμό μεταβολής της μέσης ακτίνας της σφαίρας της Γης στο πέρασμα του χρόνου.
Το συμπέρασμα ήταν ότι η μέση μεταβολή της ακτίνας του πλανήτη μας είναι 0,1 χιλιοστό το χρόνο ή περίπου όσο το πάχος μιας ανθρώπινης τρίχας, κάτι που θεωρείται στατιστικά ασήμαντο. Πάντως ο Γου εμφανίστηκε επιφυλακτικός στις δηλώσεις του: «Η μελέτη μας παρέχει μια ανεξάρτητη επιβεβαίωση ότι η στερεά Γη δεν μεγαλώνει προς το παρόν, εντός του πλαισίου των τρεχουσών αβεβαιοτήτων σχετικά με τις μετρήσεις».
Το ζήτημα είναι πολύπλοκο, επειδή η Γη όντως αλλάζει συνεχώς το σχήμα της, κάτι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό. Οι ισχυρές τεκτονικές δυνάμεις (οι οποίες εξηγούν τη συνεχή κινητικότητα στη εξωτερική λιθόσφαιρα του πλανήτη μας), που πυροδοτούν τους σεισμούς και τα ηφαίστεια, ωθούν προς τα πάνω τα βουνά, ενώ, από την άλλη, η διάβρωση και οι κατολισθήσεις τα «κονταίνουν».
Εξάλλου, οι μεγάλης κλίμακας μετακινήσεις υδάτινων μαζών στους ωκεανούς (κυρίως λόγω των μεγάλων θαλασσίων ρευμάτων «Ελ Νίνιο» και «Λα Νίνια»), καθώς και το λιώσιμο μεγάλων παγετώνων και πάγων στους δύο Πόλους, ανακατανέhttp://www.blogger.com/img/blank.gifμουν συνεχώς τεράστιους όγκους νερού πάνω στην επιφάνεια της Γης, κάτι που επίσης αλλάζει το σχήμα της και, συνακόλουθα, το κατά τόπους βαρυτικό πεδίο.
Η σχετική επιστήμη που μελετά αυτές τις αλλαγές, ανήκει στο πεδίο της Γεωγραφίας και λέγεται Γεωδαισία. Δυστυχώς οι επιστήμονες δεν μπορούν να τυλίξουν τη Γη με μια μεζούρα για να την μετρήσουν, γι' αυτό καταφεύγουν σε μετρήσεις από το διάστημα με τη βοήθεια επιστημονικών οργάνων σε δορυφόρους.
πηγή: http://dexiextrem.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου