“Η ανακάλυψη της οργόνης έγινε μέσω της συνεπούς και λεπτομερούς μελέτης των ενεργειακών λειτουργιών, πρώτα στον ψυχικό τομέα και αργότερα στον τομέα των βιολογικών λειτουργιών. Δεν υπάρχει αμφιβολία για την ύπαρξη μιας ενέργειας που κατέχει μια εξαιρετικά υψηλή βιολογική δραστηριότητα. Μένει μόνο να ανακαλυφθεί ποιά είναι η φύση της και πως μπορεί να μετρηθεί.” Wilhelm Reich
Ο Αιθέρας ως υπαρκτό στοιχείο στο σύμπαν, έχει γίνει αντιληπτός από αρχαιοτάτων χρόνων και από πολλούς διαφορετικούς φιλοσοφικούς ανθρώπους. Τις δεκαετίες του 1930 – 1940, ο δρ. Βίλχελμ Ράιχ εντόπισε και μέτρησε την αιθερική ενέργεια (ενέργεια της ζωής, τσι, πράνα), την οποία ονόμασε ‘οργόνη’.
Ο δρ. Ράιχ τοποθετώντας εναλλάξ στρώματα Ακατέργαστου Βαμβακιού μία οργανική ουσία, και Ακατέργαστες Λαμαρίνες μία ανόργανη ουσία, όλο καλυμένο με κόντρα πλακέ Θαλλάσης, μπορούσε στην πραγματικότητα να προσελκύσει και να συλλέξει την οργόνη (πράνα ή αιθερική ενέργεια), τόσο αυτή που ήταν πλεονεκτική για τη ζωή, την οποία ο Ράιχ ονόμαζε “OR”, όσο και την βλαβερή αρνητική αιθερική ενέργεια «θανατηφόρα οργόνη» ή “DOR”. Κατασκεύασε, μεγάλα κουτιά που ονόμασε «συσσωρευτές» ή “oracs”, χρησιμοποιώντας απλώς την αρχή των εναλλασσόμενων στρωμάτων. Κατασκεύασε συσσωρευτές αρκετά μεγάλους για να μπορεί να κάτσει ένας άνθρωπος και το 1941 ξεκίνησε τις πειραματικές του θεραπείες με καρκινοπαθείς ασθενείς. Ήταν όλοι τους στο τελευταίο στάδιο. Ο Reich δεν υποσχέθηκε ίαση ούτε χρέωσε χρήματα, όπως φαίνεται από την υπεύθυνη δήλωση που έπρεπε να υπογράψουν οι ασθενείς και/ή οι οικογένειές τους:
“Μετά του παρόντος δηλώνω ότι ήρθα να δω τον Dr. Wilhelm Reich για πιθανή βοήθεια στην περίπτωση του ____ που υποφέρει από καρκίνο. Ήρθα επειδή μου είπαν για τα πειράματα που έχει κάνει ο Dr. Reich σε ποντίκια και ανθρώπους με καρκίνο. Ο Dr. Reich δεν μου υποσχέθηκε ίαση, δεν μου χρέωσε χρήματα και μου είπε ότι μόνο τους λίγους τελευταίους μήνες δοκιμάζει την ακτινοβολία της οργόνης σε ανθρώπους που υποφέρουν από καρκίνο. Θάνατος ή αποστήματα μπορεί να προκύψουν ως συνέπεια της αρρώστιας. Είπα στον Dr. Reich ότι οι γιατροί εγκατέλειψαν την περίπτωση του ____ ως ανίατη. Ο θάνατος ή τα αποστήματα που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων δεν θα είναι εξαιτίας της θεραπείας.” (The Cancer Biopathy)
Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να θεραπεύσει ασθενείς με σοβαρά προβλήματα, όπως διάφορες μορφές καρκίνου, βάζοντας τους να κάτσουν μέσα στο κουτί για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Ο Ράιχ έχτισε το ερευνητικό του εργαστήριο, που ονόμασε Orgonon, στο αγροτικό Maine των Η.Π.Α., καθώς εκείνη την εποχή η τοποθεσία ήταν απομακρυσμένη από πηγές ‘θανατηφόρας οργόνης’ από την οποία οι οργονοσυσσωρευτές του επηρεάζονταν αρνητικά και τότε δεν τους λιτουργούσε. Το να λειτουργείς έναν συσσωρευτή οργόνης κοντά σε πηγές DOR (όπως είναι τα πυρηνικά εργοστάσια ή οι πύργοι της ραδιοφωνίας, ή οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας κλπ.) έχει την τάση να βλάπτει αυτόν που βρίσκεται μέσα στον συσσωρευτή, έτσι η γεωγραφική τοποθεσία ήταν και είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη λειτουργία του συσσωρευτή.
Όσο μεγαλύτερη επιτυχία έχω, τόσο πιο πολύ αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε θανάσιμο κίνδυνο… Μπορούν να με χτυπήσουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε.”
Wilhelm Reich, σελίδες ημερολογίου (14 Ιούνη 1947)
Γι αυτή του την ανακάλυψη και την χρήση της η εταιρία φαρμάκων και τροφίμων της Αμερικής F.D.A. τον φυλάκισε, έκαμε τα βιβλία του, κατέστρεψε τους όργανο συσσωρευτές. Πέθανε μέσα στην φυλακή σε άθλιες συνθήκες. Η αντίληψη που είχε για τα πράγματα και οι ανακαλύψεις του ήταν πολύ πλατιές και δεν μπόρεσαν να χωρέσουν στα «στενά καλούπια» της τότε επίσημης επιστήμης. Έτσι έφτασε στο σημείο να θεωρηθεί από πολλούς ως τρελός. Ήταν ένας από τους επιστήμονες που δυσφημήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκάλεσε μεγάλη επίθεση από διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων. Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση και κάηκαν στη Γερμανία, ενώ στις Η.Π.Α. κατέστρεψαν όλες τις επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσαν οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή ανακαλύψεών του σε ανθρώπους και συνέχιση των ερευνών και πειραμάτων.
Αλλά η γνώση της Οργόνης δεν πέθανε μαζί με τον Ράιχ αλλά..
Το 1986, επιστήμονες του πανεπιστημίου του Marburg στη Γερμανία, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας που έδειχνε ότι 30λεπτες θεραπείες μέσα στον συσσωρευτή προκαλούσαν μόνιμα, θετικά ψυχοσωματικά αποτελέσματα, πράγμα που δεν συνέβαινε με τον θάλαμο που κατασκευάστηκε, σε αντιδιαστολή, μόνο από γυαλί. Η δήλωση που ακολούθησε την έρευνα έλεγε ότι ‘τα αποτελέσματα που λάβαμε από την έρευνα μας, μας παρείχαν αποδείξεις σχετικά με την υπόθεση ότι οι φυσικές ιδιότητες του συσσωρευτή οργόνης και η ψυχοσωματική επίδραση που έχει στους ανθρώπινους οργανισμούς, που αξίωσαν ο Ράιχ και οι συνεργάτες του, πραγματικά υπάρχουν’.
Το έργο του Ράιχ συνεχίστηκε στη δεκαετία του 1960, από ένθερμους, ανοιχτόμυαλους Ρώσους επιστήμονες, όπως ο δρ. Nikolai Kozyrev (1908-1983). Ο τελευταίος απέδειξε επιστημονικά ότι τέτοιες αόρατες ενέργειες υπάρχουν πράγματι γύρω μας, και ότι το εμπνευσμένο έργο του Ράιχ είχε την ατυχία να εξελιχθεί πρακτικά από το Σοβιετικό στρατό σε αμυντικές εφαρμογές οι οποίες βασίστηκαν στις αρχές των επονομαζόμενων «πεδίων συστροφής» ‘αιθερική ενέργεια’. Το έργο του Kozyrev, που επιβεβαιώνει το έργο του Ράιχ, ήταν απόρρητο μέχρι και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.
Ακολουθώντας τα βήματα τους, χιλιάδες επιστήμονες επιπέδου Ph.D. και από τις δύο πλευρές του Σιδηρούν Παραπετάσματος συνέχισαν από γενιά σε γενιά την πρωτοποριακή έρευνα του Ράιχ και του Kozyrev, ωθώντας αργά την κυρίαρχη Δυτική επιστήμη να «αναγνωρίσει επισήμως» την ιδέα ενός αόρατου συμπαντικού μέσου που ονομάζουν «σκοτεινή ύλη», «διακύμανση του κενού» ή «ενέργεια μηδενικού σημείου», αναλόγως με το ποιόν ρωτάτε. Είναι κοινώς κατανοητό από τους γνώστες ότι όλα τα παραπάνω περιγράφουν στην ουσία το ίδιο πράγμα, αυτό που ο Ράιχ ονόμαζε «οργόνη».
Ποιός ήταν ο μεγάλος Dr Wilhelm Reich?
Ο Βίλχελμ Ραίχ γεννήθηκε το 1897 στην Γαλικία, της Αυστρίας. Πέθανε στις 3 Νοέμβρη του 1957 στις ομοσπονδιακές φυλακές του Λούισμπουργ, κατηγορούμενος από την εταιρία Διεύθυνσης Τροφίμων και Φαρμάκων της Αμερικής. Είχε στενή σχέση με τον Φρόιντ και ήταν μέλος της ψυχαναλυτικής εταιρίας της Βιέννης που τότε ήταν διευθυντής ο Σίγκμουντ Φρόιντ. Το 1930 έφυγε από την Βιέννη και πήγε στο Βερολίνο που έδινε διαλέξεις σε θέματα ψυχικής υγείας. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία έφυγε και πήγε στην Δανία, στην Σουηδία και τελικά στην Νορβηγία. Το 1939 έφυγε για τις ΗΠΑ όπου έφτιαξε εργαστήριο ερευνών στο Φόρεστ Χιλς της Ν. Υόρκης και αργότερα στο Μαίην.
Από πολύ μικρή ηλικία είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Στα οχτώ του χρόνια έφτιαχνε συλλογές από φυτά και έντομα και μελετούσε τους τρόπους αναπαραγωγής τους. Το 1918 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Κέρδιζε κάποια χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα και ζούσε πολύ μετρημένα αποφεύγοντας τις κοσμικές συγκεντρώσεις και τις καφετέριες.
Το 1920, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, έγινε δεκτός σαν μέλος στη Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης, που καθοδηγούσε τότε ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Οι στενές σχέσεις του με τον Φρόυντ και την ψυχανάλυση συνεχίστηκαν μέχρι το 1934. Το 1922 ο Ράιχ άρχισε μια λαμπρή καριέρα σαν ψυχαναλυτής. Έγινε ένας από τους καλύτερους θεραπευτές της Βιέννης και υπήρξε πιθανόν ο λαμπρότερος ψυχαναλυτής της δεύτερης γενιάς, αυτής που διαδέχτηκε τους μεγάλους προκατόχους του σαν τον Φρόυντ, τον Φερέντσι, τον Άμπραχαμ κ. α. Από εκεί κι έπειτα η ζωή του ακολούθησε μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του.
Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του διώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας. Οι εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρησαν κομουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι κομουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την Ψυχαναλυτική Ένωση.
Το 1947 ο Ράιχ μπήκε στο στόχαστρο της Διεύθυνσης Φαρμάκων και Τροφίμων, κάτι σαν την ιερά εξέταση της Αμερικής και το 1954 κατέθεσαν μήνυση εναντίον του. Ο Ραίχ αρνήθηκε να παραστεί στο δικαστήριο «κατηγορούμενος» για να δικαστεί σε θέματα βασικής φυσικής έρευνας και η απόφαση βγήκε ερήμην του. Σύμφωνα με αυτή ο Ράιχ έπρεπε να αποσύρει από το εμπόριο και να καταστρέψει κάθε «οργανικό συσσωρευτή» που υπήρχε. Ακόμη του απαγόρευαν να πουλά τα βιβλία του και του επέβαλλαν να κάψει κάθε έγγραφο, κείμενο, άρθρο, περιοδικό υπήρχε και ανέφερε για τον «συσσωρευτή οργόνης». Στην συνέχεις κατηγορήθηκε για εγκληματική περιφρόνηση και απείθεια και καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση.. Εκεί δεν άντεξε τις κακουχίες και έφυγε.
Το «Ακου Ανθρωπάκο» είναι η απάντηση του, ένα ανθρωπιστικό και όχι επιστημονικό βιβλίο που γράφτηκε απο τον Ραιχ το καλοκαίρι του 1946 χωρίς πρόθεση για δημοσίευση.
Η ομιλία αυτή του μεγάλου φυσικού επιστήμονα με τον ανθρωπάκο είναι η ήσυχη απάντηση στην μεγάλη λασπολογία που εξαπέλυσε η ιερά εξέταση -διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων- (F.D.A.) λέγεται πια εναντίον ενός ανθρώπου που μόνο για το καλό της ανθρωπότητας και του ανθρώπου νοιαζόταν. Όλη η επίθεση και η δυσφήμηση που δέχτηκε απο τους ψυχιάτρους και τους επιστήμονες της κακιάς ώρας ήταν όχι για να αποδείξουν πως η «οργόνη του» ήταν καταστρεπτική για τον άνθρωπο, αλλά για να την εξαφανίσουν, με τη δυσφήμιση. Η Οργόνη του Ράιχ όμως, είναι ακόμη εδώ για όποιον θέλει μια καλύτερη ζωή και ένα σώμα υγιές και δυνατό..
Αυτή ήταν η ζωή ενός γνήσιου επιστήμονα που δε δίστασε να πάει κόντρα στο κατεστημένο και στα συμφέροντα της εποχής του, για να ανακαλύψει την αλήθεια πέρα από προκαταλήψεις και δογματισμούς.
Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο πρώτος δυτικός επιστήμονας που κατάφερε να «ξαναανακαλύψει» και να τεκμηριώσει επιστημονικά την ύπαρξη αυτής της λεπτής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που περιβάλει τα πάντα και που στην Ανατολή ήταν τόσο διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια, ως «Πράνα» στην Ινδία, και «Τσι» στην Κίνα.
Οι ανακαλύψεις του άνοιξαν την πόρτα στην εμφάνιση νέων επιστημονικών κλάδων, όπως η Βιοτρονική ή Οργοτρονική.
Η απόφαση του δικαστηρίου….
«Απαγορεύεται η ταχυδρόμηση μεταξύ πολιτειών βιβλίων που φέρουν τη λέξη οργόνη. Επιπλέον θα καούν σε κλιβάνους όλα τα βιβλία και οι εργασίες του Dr Reich, ενώ ο ίδιος καταδικάζεται σε φυλάκιση». Υπόθεση αρ. 1056, 19 Μαρτίου 1954, Περιφερειακό Δικαστήριο Ηνωμένων Πολιτειών, Πόρτλαντ Μέιν, Δικαστής John D. Kliford Jr
Η απάντηση του Dr Wilhelm Reich
«Δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν υπάρχουν αυθεντίες κανενός είδους. Κανένας Πρόεδρος, Ακαδημία, Δικαστήριο, Κογκρέσο ή Γερουσία σ΄ αυτή τη γη δεν έχει τη γνώση ή τη δύναμη να αποφασίσει ποια θα είναι η γνώση του αύριο. Είναι άχρηστο να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι που είναι άγνωστο σε κάποιον που είναι αδαής του αγνώστου, ή φοβάται την απειλητική δύναμή του.
Μόνο οι παλιοί, καλοί κανόνες της μάθησης θα φέρουν τελικά την κατανόηση για τον εισβολέα της γήινης ύπαρξής μας. Αυτοί που δε γνωρίζουν τους δρόμους της μάθησης ας κάνουν στην άκρη, ενώ αυτοί που ξέρουν τι είναι γνώση, ας τρέξουν στο μονοπάτι προς το άγνωστο.
Η Αναζήτηση της Γνώσης είναι Ανώτατη Ανθρώπινη Δραστηριότητα. Τίποτα άλλο, παρά οι νόμοι της μάθησης, δεν μπορούν να την ορίσουν».
Xρονολόγιο των επιστημονικών ανακαλύψεων του Wilhelm Reich
1923-34, Θεωρία του Οργασμού και τεχνικές της Ανάλυσης του Χαρακτήρα
1928-34, Αναπνευστικό μπλοκάρισμα και μυϊκή θωράκιση
1923-34, Σεξοικονομική αυτορύθμιση των πρωτογενών φυσικών ορμών και η διαφορά τους από τις δευτερογενείς, διεστραμένες ορμές
1930-34, Ο ρόλος του παραλογισμού και της ανθρώπινης σεξοικονομίας στη γέννηση της δικτατορίας και όλων των πολιτικών δογμάτω
1934, Το ανακλαστικό του οργασμού
1935-36, Η βιοηλεκτρική φύση της σεξουαλικότητας και του άγχους
1936-39, Οργονοενεργειακές κύστες (βιόντα)
1936-39, Γέννεση των καρκινικών κυττάρων από βιοντική αποσύνθεση ζωϊκών ιστών και η οργάνωση πρωτοζώων από βιοντική αποσύνθεση βρύων και χόρτων
1937, Βάκιλλοι-Τ στους κακοήθεις όγκους
1939, Ανακάλυση της βιοενέργειας (οργονοενέργειας) στα SAPA βιόντα
1940, Ανακάλυψη της ατμοσφαιρικής οργονοενέργειας
1940, Εφεύρεση του Οργονοσυσσωρευτή
1944, Εφεύρεση του Μετρητή Οργονοενεργειακού Πεδίου
1940-45, Πειραματική οργονοθεραπεία της βιοπάθειας του καρκίνου
1945, Πειραματική έρευνα της πρωταρχικής βιογέννεσης (Πείραμα ΧΧ)
1945, Μέθοδος του Οργονομικού Λειτουργισμού
1947, Συγκινησιακή Πανούκλα του ανθρώπου ως μια ασθένεια της βιοενεργειακής του ισορροπίας
1949-50, Οργονομετρικές εξισώσεις
1951, Υπόθεση της κοσμικής υπέρθεσης δύο οργονοενεργειακών ρευμάτων ως βάση δημιουργίας των τυφώνων και των γαλαξιών
1947-51, Αποτελέσματα της οργονοενέργειας κατά της πυρηνικής ακτινοβολίας (Πείραμα Oranur)
1951-1952, Ανακάλυψη της DOR (Θανατηφόρας οργονοενέργειας) και καθορισμός των ιδιοτήτων της, συμπεριλαμβανόμενης και μιας χαρακτηριστικής τοξικότητας (αρρώστεια DOR)
1951-54, Προσδιορισμών του Melanor, Orite, Brownite, Orene· πρώτες προσπάθειες για μια προ-ατομική χημεία
1952-55, Χρήση “αντίστροφου” οργονομικού δυναμικού για την αφαίρεση της DOR από την ατμόσφαιρα, την διάλυση νεφών και τον έλεγχο του καιρού
1954-55, Θεωρία της δημιουργίας ερήμου στη φύση και στον άνθρωπο (συγκινησιακή πανούκλα) και επίδειξη της αντιστρεψιμότητας (OROP Desert Ea και ο ιατρικός διαλύτης DOR)
1954-55, Θεωρία της αρρώστιας βασισμένη στη συγκέντρωση DOR στους ιστούς
1950-57, Εξισώσεις της βαρύτητας και της αντιβαρύτητας
1951-57, Ανάπτυξη και πρακτική εφαρμογή της Κοινωνικής Ψυχιατρικής
Στη Νέα Υόρκη, στις 23 Αυγούστου του 1956, η FDA
επέβλεψε το κάψιμο αρκετών τόνων εκδόσεων του Reich σε έναν κλίβανο σκουπιδιών της πόλης, ανάμεσα στις οποίες ήταν και τίτλοι που έπρεπε με την δικαστική απόφαση μόνο να έχουν απαγορευτεί. Ανάμεσα στα αντικείμενα που κάηκαν ήταν.
Orgone Energy Bulletin (12,189 αντίτυπα)
International Journal of Sex Economy and Orgone Research (6,261 αντίτυπα)
Emotional Plague Versus Orgone Biophysics (2,900 αντίτυπα)
Annals of the Orgone Institute (2,976 αντίτυπα)
The Oranur Experiment (872 αντίτυπα)
Η ανάλυση του χαρακτήρα
Κοσμική Υπέρθεση
Αιθέρας, Θεός και Διάβολος
Άκου Ανθρωπάκο
Άνθρωποι σε μπελάδες
Η Βιοπάθεια του Καρκίνου
Η Λειτουργία του Οργασμού
Η Μαζική Ψυχολογία του Οργασμού
Η Δολοφονία του Χριστού
Η Σεξουαλική Επανάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου